ေနာက္ပစ္အနက္၊ ၃-ပါးထြက္၊ မိန္႔ျမြက္ ေျဖေတာ္မူ။ ။ ပဲႏွင့္စလယ္၊ ပယ္၌၀ယ္၊ တင့္တယ္ ေနာက္ပစ္မွ။ ဟူေသာ ပရိဘာသာ အရ။
(၁) ေငြ တပဲ, ႏွစ္ပဲ, ဟူေသာ အနက္၊
(၂) ဆန္ တစလယ္, ဟူေသာအနက္၊
(၃) ေျမ တပယ္, ႏွစ္ပယ္, ဟူေသာ အနက္တို႔၌ (၁ဲ, ၂ဲ) ဟု ေနာက္ပစ္ႏွင့္ ေရးရ၏။
ေနာက္ပစ္မ်ိဳး ၃-ပါး။ ။ ျမန္မာသင္ပုန္းၾကီးက်မ္းလာ ၃၆-ပါးေသာ ဌာနတို႔တြင္ပါ၀င္သည္။စာစီ စာကံုးဥပေဒသ ေ၀ါဟာရ၊" အဲ, အဲ့, အဲး" တို႔ျဖစ္၏၊(ေနာက္ပစ္ ယသတ္ သမာနေဟာ။)
ေနာင္တ တရားၾကီး ၁၀-ပါး။ ။ လြန္ျပီးေသာ အမႈတို႔ကိုျပန္ေတြးကာ စိတ္မေအးဘြယ္ အေၾကာင္းတရား ၁၀-ပါး၊ ဒြါဒသနိပါတ္ ဇနသႏၶဇာတ္ ပါဠိေတာ္မွ။
(၁) ငယ္ရြယ္စဥ္အခါ ပစၥည္းဥစၥာ မရွာ မဆည္းပူးခဲ့လွ်င္ အိုမင္းေသာ ေနာင္အခါ၌ မရွိဆင္းရဲ မြဲျပာက်ေသာေၾကာင့္ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၂) ငယ္ရြယ္စဥ္အခါ ပညာသင္ၾကားရန္ အခြင့္အေရး ရပါလ်က္ ပညာကို မသင္မၾကား ဆိုးေတကာ ေက်ာင္းေျပးလုပ္ေသာသူသည္ ပညာမရွိျခင္းေၾကာင့္ ေနာင္အသက္ေမြးမႈျငိဳျငင္ဆင္းရဲ ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၃) ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊ ကုန္းေခ်ာစကားေျပာၾကား ရန္တိုက္ျခင္းမ်ား ျပဳမိခဲ့လွ်င္ ေနာင္ေသရာေညာင္ေစါင္း၌ ေလွ်ာင္းစက္ရေသာအခါ ေနာင္တတရား ရတတ္သည္။
(၄) သူ၏အသက္ကိုသတ္ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း၊ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းေသာ အမႈတို႔ကိုျပဳျခင္း၊ သတၱ၀ါမ်ားအား သနားမဖက္ ရက္စက္သည္ကို ၪပမိျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တရတတ္သည္။
(၅) အဂမနိယ မသြားလာအပ္ေသာ သူ႔မယား ခင္ပြန္းႏွင့္သားသမီးမ်ားကို သြားလာေပါင္းသင္း မွီ၀ဲဖ်က္ဆီးမိျခင္းေၾကာင့္လည္း ေနာင္တ တဖန္ ပူပန္ရတတ္သည္။
(၆) မ်ားစြာေသာ ပစၥည္းဥစၥာ ထမင္း အေဖ်ာ္တို႔ ရွိပါလ်က္ ထိုစဥ္အခါက ဒါနမျပဳမိလွ်င္ ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၇) ဥစၥာအား, ကိုယ္အား, ဥာဏ္အား မ်ားစြာရွိပါလ်က္ အိုမင္းေသာ မိဘတို႔ကို အသက္ရွင္စဥ္အခါက မလုပ္ေကြၽး မေမြးျမဴ မိခဲ့လွ်င္ ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၈) ပုဗၺာစရိယ ျဖစ္၍ အဖန္တလဲလဲ ဆိုဆံုးမတတ္ေသာ အလံုးစံုေသာ ၀တၳဳကာမ အရသာတို႔ကို ရွာၾကံေဆာင္ယူ၍ ေကြၽးေမြး ေပးတတ္ေသာ မိခင္ ဘခင္ျမတ္ တို႔ကို အေထမဲ့ျပဳမိလွ်င္ ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၉) သီလ, သမာဓိ, ပညာ ဗဟုသုတသခင္ ရဟန္းေတာ္အရွင္ သူေတာ္စင္မ်ား ထင္ရွားရွိပါလ်က္ မဆည္းကပ္ မကိုးကြယ္ မေပးလႉမိသူသည္လည္း ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
(၁၀) ျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေသာအက်င့္ ျခိဳးျခံေသာ အက်င့္သည္ ေကာင္းျမတ္၏ဟု သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေဟာၾကားခဲ့ျပီ၊ ဤသို႔ေသာ အက်င့္ျမတ္တို႔ကို ငါလည္း ေရွးက မက်င့္ခဲ့မိဟု ေနာင္ေသာအခါ ေနာင္တ ရတတ္သည္။
ေနာင္ျပင္ရန္ခက္၊ မ်ိဳး ၅-ခ်က္၊ မိန္႔ျမြက္ ပညာရွင္။ ။ ဤ၌ စေလဆရာကား ေရွ႕သံုးပါးျဖစ္ေသာ အိမ္ေထာင္ၪပ၊ ဘုရားတည္၊ ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးမႈတို႔ကို ျပသြား၏။ ေက်ာင္းလႉ ေက်ာင္းထိုင္ပင့္ ကိစၥႏွင့္ စာခ်ဳပ္ေရးကိစၥ ထည့္၍ ၅-ပါးျဖစ္လာသည္၊ ေက်ာင္းလႉမွားလွ်င္ ဘုန္းၾကီးႏွင့္စကားမ်ား ႏွင္ခ်လို႔လည္း မသြား၊ အပါယ္သို႔သာ လားတတ္ၾကသည္၊ စာခ်ဳပ္မႈ ကိစၥကား သာ၍ပင္ ဆိုးေခ်၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ "အိမ္ေထာင္မႈ၊ ဘုရားတည္၊ ေဆးမင္ရည္ စုတ္ထိုး၊ ေက်ာင္းထိုင္ပင့္ ျမတ္သံဃာ၊ စာခ်ဳပ္ရာ ခက္တဲ့အမ်ိဳး။ ဤ ၅-ခု သမၸဇဥ္၊ ဥာဏ္ယွဥ္ကာ ျပဳၾကေျမႇာ္ကိုး" ဟုဆို႐ိုးျပဳၾကသည္။
« ႏို »
ႏို႔အရသာမ်ိဳး ၅-ပါး။ ။ ႏြားႏို႔ စသည္မွ ျဖစ္ေပၚေသာ အရသာ ဓာတ္မ်ား။
(၁) ခီရ- ႏို႔စိမ္း ႏို႔က်က္၊
(၂) ဒဓိ- ဓိန္ခဲ၊
(၃) ဋကၠ- ရက္တက္ရည္၊
(၄) န၀နီတ- ေထာေပး၊ ဆီဦး၊
(၅) သပၸိ- ေထာပတ္။
ႏို႔ထိန္း အဂၤါ ၉-ပါး။ ။ ဗုဒၶ၀င္ အ႒ကထာမွ၊ ေရွးအခါက ယခုကဲ့သို႔ တိရစၦာန္ႏို႔မ်ိဳးျဖင့္ မိမိတို႔သားသမီးတို႔ကို မေမြးျမဴ၊ လူလူခ်င္း ႏို႔ျဖင့္သာ ေမြးျမဴေစၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကေလးအား ႏို႔ထိန္း တိုက္ေကြၽးမည့္ သူမသည္
" မျမင့္လြန္း, မနိမ့္လြန္း, မၾကံဳလြန္း, မဆူလြန္း, မမည္းလြန္း, မျဖဴလြန္း, ရင္သားမရွည္လြန္း, မတိုလြန္း, ေခ်ာင္းဆိုးပန္းနာ မရွိ,သူ" ျဖစ္ေစရသည္ ဟူ၏။
ႏိုင္ငံေတာ္ က်ယ္ျပန္႔မႈ အေၾကာင္းၾကီး ၈-ပါး။ ။ တိုင္းပကား ျပည္နယ္ တိုးက်ယ္ ျပန္႔ပြားျခင္း အေၾကာင္း အင္အား ရွစ္ပါး။ ရာဇနီတိ သွ်ၾတ။
(၁) စစ္၏ဦးေခါင္းေခၚ စစ္သူၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိရျခင္း၊
(၂) စစ္၏မ်က္စိ ေခၚ ဟူရားတတ္ႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားရွိရျခင္း၊
(၃) စစ္၏နားေခၚ သူလွ်ိဳေကာင္းမ်ားရွိရျခင္း၊
(၄) စစ္၏အား ေခၚ ရဲမက္ စစ္သည္ေကာင္းမ်ားစြာ ရွိရျခင္း၊
(၅) စစ္၏ခံတြင္းေခၚ တမန္လိမၼာမ်ား ရွိရျခင္း၊
(၆) စစ္၏အစြယ္ေခၚ ဗိုလ္မႉး တပ္မႉး ရွိရျခင္း၊
(၇) စစ္၏ေျခေခၚ ၾကည္း, ေရ, ေလယာဥ္ႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္း သူရဲေကာင္းမ်ား ရွိရျခင္း၊
(၈) စစ္၏ လက္ ေခၚ လက္နက္ခဲယမ္း ရိကၡာ မ်ားစြာ ရွိရျခင္း။
ႏိုင္လိုသူမ်ား၊ က်င့္ေဆာင္ထား၊ ၅-ပါး ျမတ္ဓမၼာ။ ။ ၎င္းကို (ေအာင္ႏိုင္ျခင္း တရား ၅-ပါး) ဟူေသာ သ႐ုပ္၌ ဆိုခဲ့ျပီ။
« ႏြ »
ႏြားလားၾကီးမ်ိဳး ၃-ပါး။ ။
(၁) ႏြားေကာင္ေရ တရာတို႔၏ အၾကီးအမႉးသည္ ႏြားလား "ဥသဘ" မည္၏၊
(၂) ႏြားေကာင္ေရ တေထာင္တို႔၏ အၾကီးအမႉးသည္ ႏြားလား "နိသဘ" မည္၏၊
(၃) အားလံုးေသာႏြားအေပါင္းတို႔၏ အၾကီးအမႉးသည္ ႏြားလား "အာသဘ" မည္၏၊
မူလပဏၰာသ ။ ပါ။ ၉၉ ။႒။ ပ-အုပ္၊ ၃၃၂-၌ အက်ယ္႐ႈပါ။
« ႏွ »
ႏွစ္ အမ်ိဳးအစား ၃-ပါး။ ။ နကၡတ္ ေဗဒင္က်မ္းတို႔မွ၊
(၁) မ႑ဳက ဂတိကႏွစ္- ရက္ေပါင္း ၃၆၄-ရက္က်မွ မိႆရာသီသို႔ တနဂၤေႏြ ေရာက္လွ်င္ ေနသည္ အသြားေႏွးေသာေၾကာင့္ မ႑ဳက ဂတိကႏွစ္ေခၚသည္၊ လဆန္း တိထီ ၁-ရက္, ၂-ရက္ မွာ လျမင္ရ၏၊
(၂) သီဟ ဂတိကႏွစ္- ရက္ေပါင္း ၃၅၄-ရက္ႏွင့္ မိႆရာသီသို႔ တနဂၤေႏြ ေရာက္လွ်င္ ေနသည္ ခုန္ေက်ာ္၍ အသြားျမန္ေသာေၾကာင့္ သီဟ ဂတိကႏွစ္ေခၚသည္၊ လဆန္း တိထီ ၄-ရက္, ၅-ရက္ မွ လျမင္ရ၏၊
(၃) ယထာ ဂတိကႏွစ္-ရက္ေပါင္း ၃၆၀-အျပည့္မွာ မိႆရာသီသို႔ တနဂၤေႏြ ေရာက္လွ်င္ ေနသည္ မေႏွးမျမန္ အေျဖာင့္သြားေသာေၾကာင့္ ယထာ ဂတိကႏွစ္ေခၚသည္၊ လဆန္း တိထီ ၃-ရက္မွာ လျမင္ရ၏၊ ေဆးၾသဇာရွိေသာ ႏွစ္မည္၏။ မွတ္ခ်က္။ ။ တလ၏ အသၤာ ရက္ေပါင္း-၃၀၊ မိႆ, စေသာ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီလွ်င္ အသၤာရက္ေပါင္း ၃၆၀-ကို အျမဲထား၍ ႏွစ္မ်ိဳး ၃-ပါး ပိုင္းျခား၍ ျပသည္။
ႏွစ္ အမ်ိဳးအစား ၅-ပါး။ ။ သုေတသီတု႔ိအတြက္ အခ်က္က် သိေစရန္ တြက္နည္း လကၤၤာပါ ေဖၚျပထားသည္။ ။ လကၤာသံပိုင္ကား။ ကမၻာကပၸ,၊ သာသန, သံ၀စ္၊ တိထီ,ႏွစ္ႏွင့္။ သစ္သစ္သခ်ၤာ၊ အသၤာမည္ထုတ္၊ သုဒၶဒိန္သြား၊ ႏွစ္ငါးပါးတြင္၊ ပ်က္ပြားတည္ထ၊ တေပါင္းစ၍၊ တႎသဒိ၀၊ လျဖင့္ ေရတြက္၊ အရက္ေျခာက္ဆယ္၊ သံုးရာၾကြယ္သား၊ ထို၀ယ္ႏွစ္ကို၊ ကပၸဆို၏။ ထိုလည္းတေၾကာင္း၊ တေပါင္းကြယ္ျပည့္၊ ပါဋိပဒ၊ တန္ခူးစ၍၊ ေျခာက္လ ေျခာက္လ၊ ၀ိသမႏွင့္၊ သမျဖင့္အား၊ ငါးဆယ့္ေလးခါ၊ ရက္သံုးရာကား၊ သာသနာႏွစ္၊ ျဖစ္၏၎င္း၊ တေပါင္းလျပည့္၊ တန္ခူးျပည့္ႏွင့္၊ ဆယ္ႏွစ္လွည့္လည္၊ တိထီမည္၏၊ တလီဆိုဘြယ္၊ သံုးဆယ္အသၤာ၊ ဆယ့္ႏွစ္ခါ၌၊ အသၤာသံ၀စ္၊ ေခၚျမဲႏွစ္တည္း။ သကၠရာဇ္ဦး၊ တန္ခူးတာတက္၊ ရက္၏အပ၊ ၾကံဳခဲ့ၾက၍၊ သံုးရာ့ရက္ပါး၊ ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွင့္၊ ဆယ့္ငါးနာရီ၊ ႏွစ္ပါဒ္ခ်ီလ်က္၊ တဗီဇနာ၊ သံုးျပန္က်တြင္၊ သုဒၶဒိႏၷ၊ သံ၀စၦရဟု။ သဒၶမၼပုည၊ ေရႊ၀ဆီမီး၊ စြယ္စံုၾကီးတို႔၊ ေရွးတီးတင့္ႏႈိင္း၊ ဆက္စဥ္လႈိင္း၍၊ သံပိုင္းမဂၤလာ၊ တင္ျပန္ရာသည္၊ မင္းသာပိုင္သ၊ စိုးျမန္းတည္း။
ႏွစ္ အမ်ိဳးအစား ၁၂-ပါး။ ။ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ အမည္ ၁၂-မ်ိဳး၊ ၎င္းတို႔ကိုပင္ "သၾကၤန္မ်ိဳး ၁၂-ပါး" ဟုလည္းေခၚၾကသည္၊ သၾကၤန္လက္႐ိုးက်မ္းတို႔မွ နည္းရ႐ံု ျပလိုက္၏၊
ေရာက္ဆဲ သကၠရာဇ္ကိုတည္၊ ၂-ခုႏုတ္၊ ၁၂-ခုစား၊
၁-ၾကြင္းမူ ေဇယ်ႏွစ္၊
၂-ၾကြင္းမူ ၀ိသာခါႏွစ္၊
၃-ၾကြင္းမူ ေဇ႒ႏွစ္၊
၄-ၾကြင္းမူ အာသဠႇီႏွစ္၊
၅-ၾကြင္းမူ သရ၀ဏ္ႏွစ္၊
၆-ၾကြင္းမူ အျဒႏွစ္၊
၇-ၾကြင္းမူ အႆယုတၱႏွစ္၊
၈-ၾကြင္းမူ ၾကတၱိကာႏွစ္၊
၉-ၾကြင္းမူ မိဂသီႏွစ္၊
၁၀-ၾကြင္းမူ ဖုသွ်ႏွစ္၊
၁၁-ၾကြင္းမူ မာဃႏွစ္၊
၁၂-ၾကြင္းမူ ဖဂၢဳဏႏွစ္။
ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရား။ ။ ေဂါတမ ဘုရားေလာင္း ဗ်ာဒိတ္ ခံယူေသာ ကမၻာမွစ၍ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္မ်ား၏ အမည္ေတာ္တို႔ျဖစ္သည္။
(၁) တဏွကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ စရီးပင္ (ေတာင္မ႐ိုးပင္) ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း ေနေတာ္မူ၏။
(၂) ေမဓကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၁၅-ရက္၊ ေပါက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၃) သရဏကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ တလ၊ သခြတ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ေသာင္း။
(၄) ဒီပကၤရာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ေညာင္ၾကပ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၅) ေကာ႑ညဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ေၾကာင္လွ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၆) မဂၤလဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၇) သုမနဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၈) ေရ၀တဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-လ၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေျခာက္ေသာင္း။
(၉) ေသာဘိတဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ကံ့ေကာ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၀) အေနာမဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ ေဖာက္ၾကံ႕ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၁) ပဒုမဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ေၾကာင္လ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၂) နာရဒဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ေၾကာင္လ်ာပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၃) ပဒုမုတၱရဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ထင္း႐ူးပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၄) သုေမဓာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၁၅-ရက္၊ ထိန္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၅) သုဇာတဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ကိုးလ ၊ ၀ါးပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၆) ပီယဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ ေရခတက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၁၇) အတၱဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ စကားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၈) ဓမၼဒႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ လိပ္ဆူးေရႊပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၁၉) သိဒၶတၳဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ဆယ္လ၊ မဟာေလွကားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၂၀) တိႆဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ပိေတာက္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ တသိန္း။
(၂၁) ဖုႆဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ သွ်ိသွ်ားပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ကိုးေသာင္း။
(၂၂) ၀ိပႆီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ သခြတ္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ေသာင္း။
(၂၃) သိခီဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ သရက္ျဖဴပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ခုနစ္ေသာင္း။
(၂၄) ေ၀ႆဘူဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ အင္ၾကင္းပင္ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေျခာက္ေသာင္း။
(၂၅) ကကုသန္ဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ရွစ္လ၊ ကုကၠိဳပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ေလးေသာင္း။
(၂၆) ေကာဏဂံုဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္လ၊ ေရသဖန္းပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ သံုးေသာင္း။
(၂၇) ကႆပဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ၇-ရက္၊ ပေညာင္ပင္ ေဗာဓိ၊ သက္ေတာ္ ႏွစ္ေသာင္း။
(၂၈) ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား-ဒုကၠရစရိယာ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ၊ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ရင္း၌ ပြင့္ေတာ္မူသည္၊ သက္ေတာ္ ရွစ္ဆယ္ ေနေတာ္မူသည္။ ၎င္း အက်ယ္ကို ဗုဒၶ၀ံသ။ ပါ။ ၃၈၁။႒။ ၃၄၈၊ အပဒါန္။ ႒။ ပ-အုပ္။ ၅၄။ စရိယာပိဋက ။႒။ ၁၄-တို႔၌ ႐ႈပါေလ။
ႏွစ္ဆယ့္ငါးပါး၊ ေဘးၾကီးမ်ား၊ ေျဖၾကား ျမတ္အရွင္။ ။ ၎င္း သ႐ုပ္ကို (ေဘးၾကီး ၂၅-ပါး)၌ ႐ႈပါ။
ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္႐ုပ္၊ စင္ဆြဲထုတ္၊ ၪပလုပ္ ႐ုပ္ေသး သဘင္ေသာ္။ ။ ၎င္းသ႐ုပ္ကို (႐ုပ္ေသးကပြဲ၊ ပါစျမဲ၊ ထုတ္ဆြဲ ၂၈-႐ုပ္ အဘယ္နည္း?) ဟူေသာ သုေတသန၌ ႐ႈပါ။
ႏွစ္ဆယ့္ေလးပစၥည္း။ ။ ၎င္းသည္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျဖစ္၍ အာဂံုေဆာင္ၪပျပီး ေန႔စဥ္စည္းခ် ရြတ္ဖတ္ပါက ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးမွ ကင္းလြတ္သည္။
ေဟတု ပစၥေယာ၊ အာရမၼဏ ပစၥေယာ၊ အဓိပတိ ပစၥေယာ၊ အနႏၲရ ပစၥေယာ၊ သမနႏၲရ ပစၥေယာ၊ သဟဇာတ ပစၥေယာ၊
အညမည ပစၥေယာ၊ နိႆယ ပစၥေယာ၊ ဥပနိႆယ ပစၥေယာ၊ ပုေရဇာတ ပစၥေယာ၊ ပစၦာဇာတ ပစၥေယာ၊ အာေသ၀န ပစၥေယာ၊
ကမၼ ပစၥေယာ၊ ၀ိပါက ပစၥေယာ၊ အာဟာရ ပစၥေယာ၊ ဣႁႏၵိယ ပစၥေယာ၊ စ်ာန ပစၥေယာ၊ မဂၢ ပစၥေယာ၊
သမၸယုတၱ ပစၥေယာ၊ ၀ိပၸယုတၱ ပစၥေယာ၊ အတၳိ ပစၥေယာ၊ နတၳိ ပစၥေယာ၊ ၀ိဂတ ပစၥေယာ၊ အ၀ိဂတ ပစၥေယာ တိ။
ႏွလံုးေသြးေရာင္မ်ိဳး ၆-ပါး။ ။ လူ၏ စိတၱဳပၸါဒ္ကို လိုက္၍ျဖစ္ေပၚေသာ ေသြးေရာင္ ေျခာက္ပါး။
(၁) ရာဂစ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ ခ်ိပ္ရည္ကဲ့သို႔ နီေမာင္းေသာ အဆင္းရွိ၏၊
(၂) ေဒါသစ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ ေထာက္ရွာသီးမွည္ကဲ့သို႔ မည္းနက္ေသာ အဆင္းရွိ၏၊
(၃) ေမာဟစ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ သားဟင္းလ်ာေဆးရည္ကဲ့သို႔ ေျဖာ့ေတာ့ေသာ အဆင္းရွိ၏၊
(၄) ၀ိတက္စ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ မျဖဴမညိဳ ပဲစဥ္းငံုအဆင္းကဲ့သို႔ ေျဖာ့ေတာ့ေသာ အဆင္းရွိ၏၊
(၅) သဒၶါစ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ မဟာေလွကားပန္းအဆင္းကဲ့သို႔ ၀ါ၀င္းၾကည္လင္ေသာ အဆင္းရွိ၏၊
(၆) ပညာစ႐ိုက္ ထူေျပာသူ၏ႏွလံုးေသြးသည္ ပြတ္သစ္စပတၱျမားကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေရာင္ဆင္းရွိ၏။(အဘိဓမၼာနည္း)
ႏႈတ္ခမ္းရပ္မွာ၊ ျဖစ္ေပၚလာ၊ ျမန္မာအကၡရာ ၇-လံုး။ ။ ၎င္းသ႐ုပ္ (ၾသ႒ဇ အကၡရာ ၇-လံုး) ၌ဆိုခဲ့ျပီ။
ႏႈတ္မလံုသူမ်ိဳး ၉-ေယာက္။ ။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဘြယ္တို႔ကို မတိုင္ပင္ မေျပာၾကားအပ္သူ ၉-ေယာက္၊ ဟိေတာပေဒသမွ။ (၁) ရာဂ စရိတ-ရာဂထူေျပာသူ၊
(၂) ေဒါသ စရိတ-ေဒါသၾကီးသူ၊
(၃) ေမာဟ စရိတ- ေတြေ၀ထိုင္းမႈိင္းသူ၊
(၄) ဘီ႐ုက-ေၾကာက္တတ္သူ၊ သတၱိနည္းသူ၊
(၅) အာမိသ ဂ႐ုက-လာဘ္လာဘ တပ္မက္သူ၊
(၆) ဣတၳိ-မိန္းမ၊
(၇) ေသာ႑-ေသေသာက္ၾကဴး ယစ္ထုပ္၊
(၈) ပ႑က- ပ႑ဳက္၊
(၉) ဒါရက- ကေလးသူငယ္။
No comments:
Post a Comment